Dag 08 - Vertrek

De laatste dag van de vakantie is aangebroken. Om 9 uur vertrekken we met de bus naar het vliegveld. Er was in eerste instantie een kwartier vertraging. Uiteindelijk is het een uur geworden. Inmiddels heeft de "kou" ook Nederland bereikt. Dus de overgang is dit keer niet zo groot.

Even de baan schoonvegen.

Instappen maar.

Het was een geweldige ervaring en we hebben erg van genoten. Echt een geweldig gezicht al die sneeuw en wat een stilte! Ondanks dat het gemiddeld -28 graden was, is het echt koud als je stil zit. Oh ja en als je foto's moet maken. Dan heb je pas echt kouwe klauwen. Al met al een aanrader voor iedereen.

Dag 07 – Sneeuwscootersafari naar de Russische grens

Na het lekker makertje van gisteren beginnen we om 10:00 uur met onze trip naar de Russische grens. Omdat we nu een aantal uur op de sneeuwscooter zitten hebben we beide een aparte scooter genomen. Het weer vandaag was – 30 graden en op sommige stukken kan de temperatuur nog eens met -10 graden dalen. Zoals de hele week nu ook weer een lekker zonnetje en een licht windje.

Tijdens de rit voel je echt hoe koud de wind is. Ondanks je masker en sjaal snijdt deze gewoon in je gezicht. Je vizier kan je een klein stukje omlaag doen maar deze bevriest toch na een tijdje.

Als bestuurder heb je het niet echt koud (op je gezicht na dan). Als bijrijder wel. Maar daar hebben ze iets opgevonden om je tenen op te warmer.

Onze sneeuwscooters.

Even je tenen ontdooien.

Boven op een berg stopte we even om onze benen te strekken. Inmiddels hebben we een dik uur gereden. Wat een geweldig uitzicht heb je hier.

Lekker zonnetje erbij.

Geweldig de bomen hier.

Over het meer gaan we zo heen.

Een panorama foto.

Na het strekken van de benen reden we weer verder. Je moet dus wel opletten anders rij je zo de berm in. Op dit stuk is het niet erg maar als er een boom staat dan wordt het een ander verhaal. En er staat genoeg bomen hier.

Even een uitstapje in de berm.

Na het kleine oponthoud reden we een bevroren meer over. Hier hebben we gelijk onze topsnelheid gehaald van 45 km per uur. Halverwege waren we bij de Russische grens aangekomen.

De Russische grens.

Een panorama foto van het meer.

Rusland.

De weg....

Hierna scheuren we weer terug naar het eerste uitzichtpunt waar een andere broer van Paula de lunch heeft voorbereid. Dit keer waren het blokjes aardappels, ui, ham en rendierenvlees. Snel nog een paar fotootjes maken en een mooie lange rit naar het park.

Lekker zo'n koffiebroodje.

En nog maar een fotootje van de omgeving.

Boom, welke boom.

Om ongeveer 14:30 uur waren weer terug. Nu moeten we onze thermopakken en handschoenen inleveren. Nicole probeerde nog of ze haar wanten mee naar Nederland mocht nemen maar daar trapte ze niet in.

Dag 06 – Sneeuwscootersafari

Voor de afwisseling zijn we vandaag begonnen met een ochtendwandeling, want onze sneeuwscootersafari  begint pas om 13:00 uur. Dit keer zijn we zonder het thermopak naar buiten gegaan. Nu kan je tenminste nog een beetje bewegen.

Wat een stilte hier. Onderweg zijn we zelfs niemand tegen gekomen. Na een uur en een kwartier kwamen we weer terug bij het huisje. Het voelde wel of we 3 uur buiten waren. Hieronder volgende een aantal foto’s.

Wat een plaatje.

Bankje, welk bankje?

Hier kan je pas verstoppertje spelen.

Vanonderen...

Blijft een geweldig landschap.

Nu even opwarmen in ons huisje en dan kunnen we zo voor het eerst op een sneeuwscooter gaan zitten.

Na een korte uitleg over de sneeuwscooter mochten we starten. We reden met 6 scooters achterelkaar naar een uitzichtpunt. Ook dit is weer erg leuk om te doen. We zitten samen op een scooter. Vooral als je achteropzit is het behoorlijk wiebelen en stuiteren.

Gassen...

Onze top snelheid lag op 35 kilometer per uur.Met deze snelheid voel je goed de wind. Maar de scooter kan nog sneller. De teller gaf een maximum van 140 aan. Laten we dat maar niet doen ;-).

Na een halfuurtje a driekwartier waren we bij het uitkijkpunt aangekomen. Even een paar foto’s maken en snel weer je handschoen aan. Hier was het super koud door de wind.

Het gedeelte zonder bomen is Rusland.

De uitkijktoren.

Wat een uitzicht.

Op de terugweg ging Nicole sturen. Ze vond het geweldig om te doen. En dit komt goed uit want morgen hebben we de sneeuwscootersafari naar de Russische grens. Als je aan het besturen bent dan heb je het niet koud. Je benen zitten uit de wind en het stuur is verwarmt. Af en toe moet je je stuur gewoon loslaten want zo warm is het. Dit is de eerste excursie waar we geen koude handen hebben.

Uitzicht achterop de sneeuwscooter.

En nog eentje.

Sneeuwscotersafari (klik op change quality wieltje om op 1080p hd te kijken).

Bij het rendierenpark aangekomen kregen we een warme chocomel met een donut. Dat smaakt hier nog beter dan in Nederland. Daarna was het nog een kwartiertje rijden naar het park. Al zingen (ik heb een toet toet toeter op mijn sneeuwscooter) kwam Nicole om half vier weer terug. Het was vrij kort maar een goede oefening voor morgen.

Net hebben we bij het restaurant gegeten. Zoals de keer daarvoor was het weer erg lekker. Dit keer hebben we een Eland potje en biefstuk met kaas en gerookte rendier. 

Dag 05 – Huskysafari

Iets later dan normaal, 10:15 uur, begonnen we de huskysafari. Wat een enthousiaste beesten zijn dit. Als ze stilstaan blijven ze blaffen en janken. Na een korte uitleg hoe we de slee moeten besturen werden we losgelaten. Het belangrijkste is de rem. Ben je eenmaal gestopt, blijf op je rem staan (met beide benen) anders ben je je slee met passagier kwijt.

Van voor naar achter Ruska, Utu, Tatu, Tella, Rymy, Goljat, Nicole en Edwin.

Dit is echt super om te doen. Met een behoorlijke snelheid slee je door het prachtige landschap. Ook vandaag was het weer goed weer. Iets warmer dan de afgelopen dagen… -25 graden. Nu ook weer met een zonnetje en een licht windje.

Foto vanuit de slee.

En nog eentje.

Huskisafari 1 (klik op change quality wieltje om op 1080p hd te kijken).

Door de snelheid en het meesleeën / rennen als je bergop gaat, beslaat/bevriest je bril erg snel. En als die eenmaal zo is wordt het steeds erger. Ook onze onderwatercamera heeft voor het eerst last van de kou. Na een paar minuten was deze leeg. Das lekker dachten we. Na een tijdje in je binnenzak van je jas deed hij het gelukkig weer.

Slecht zicht hier.

Vlak voor de lunch stop was er een slee omgeslagen. Dus iedereen zat hierna te kijken. Opeens liepen er 6 honden voorbij onze slee. Dit is niet de bedoeling want je moet achterelkaar blijven. Na de honden verwacht je dus een slee…. maar nee hoor deze komt niet. De honden waren losgeschoten en liepen keurig het hele stuk naar voren toe. Daar konden de begeleidsters de honden vangen.

Halverwege is er weer een stop waar we lunchen. Hier kan Nicole haar tenen ontdooien. Na anderhalf tot 2 uur stilzitten waren deze behoorlijk koud. Edwin kon nu eindelijk zijn bril ontdooien. Die gaat hierna gelijk de rugzak in. Met de lunch kregen we dit keer een zalm soepje. Ook na de lunch kunnen we weer een aantal foto’s nemen.

Een panorama foto.

Hier waren de bomen helemaal ondergesneeuwd.

Erg mooi die verschillende ogen.

Na helemaal te zijn opgewarmd beginnen we weer aan deze erg leuke toch. Dit keer stond Nicole achter op. Halverwege de terugweg hebben we toch maar gewisseld, want het is best wel zwaar om steeds omhoog te steppen en te lopen. Tevens waren onze honden niet de sterkste van de groep.

Begin tocht.

Tijdens de tocht.

Rennen.

Even snel een fototje.

De terugweg.

Huskisafari 2 (klik op change quality wieltje om op 1080p hd te kijken).

Uiteindelijk waren we om ongeveer 4 uur weer terug van deze geweldige dag. We hebben een rondje van 26 kilometer gemaakt. Nog even snel de honden bedanken en snel naar binnen. Ook hier kregen we weer een rijbewijs.

Goed gedaan joggie.

Elke avond lopen we (lees Edwin, want Nicole vindt het te koud) even naar buiten om het Noorderlicht te zoeken. De afgelopen dagen hebben we het jammer genoeg niet gezien. Hopelijk zien we het vanavond nog een keer.

Zo kom je dus elke keer binnen.

Dag 04 – Rendierensafari

Ook vandaag werden we weer om 09:45 uur opgehaald. Na een korte uitleg over rendieren liepen we naar de beesten toe. Het was vrij druk met het andere verkeer, voor ons was nog een andere groep met rendieren en daarna komt er nog een groep met huskyhonden. Om een kwartier stil te staan is met dit weer geen optie dus Paula regeleden gelijk een aantal stepsledes voor ons waar we een klein rondje mee mochten tobben. Over het weer gesproken, vandaag is het -28 graden met een zonnetje en een licht windje. Dus we mogen niet klagen.

Inmiddels konden we naar de rendieren. Iedereen heeft een eigen rendier en een slee. Je mocht dus zelf je beest aan de slee bevestigen. De rendieren zien er lief uit maar als je ze aanraakt verliezen de meesten toch hun knuffelbaarheid. Tevens hadden onze rendieren beide een aardig gewei en dan kijk je toch wel een beetje uit.

Met hulp Jarne (de broer van Paula) hebben we beide het rendier aan de slee gekoppeld. Na een klein stukje lopen naast het beest mochten we nu zelf in de slee gaan zitten. Na de afgelopen 2 dagen is dit we een stuk relaxster.

Mooi roze kleedje erbij.

Edwin zit in de slee achter Nicole.

Onderweg stopte we bij een bij een verblijf met rendieren tot en met 8 maanden die we mochten voeren.

Aaaahhhhh.

En happen maar.

Iemand anders nog honger? (klik op change quality wieltje om op 1080p hd te kijken).

We vervolgde onze tocht weer. Het was nog even lachen, want onderweg gaf Hepuli (rendier Edwin) Nicole zelfs een tikje met zijn gewei, omdat die zo dicht achter Nicole liep. Hepuli was ook wel een klein beetje gek. Edwin noemde hem zelf sneeuwhapper, want hij was tijdens het lopen constant aan het sneeuw eten (zo drinken ze). Bij een mooie plek aangekomen stopten we om foto’s te maken. Net alsof ze die hier niet hebben.

Hepuli alias sneeuwhapper.

Cheese.

Onze sneeuwengel,

Even een stukje lopen.

De lunch werd nu in een tipi geserveerd. Dit keer was het geen houten tipi zoals gisteren maar eentje van doek. Het was in iedere geval een stuk warmer binnen. Nu kregen we een soort stoofpotje met aardappels, wortels (vies he), room, nog wat en natuurlijk rendieren vlees. Ook dit smaakte weer goed.

Ons restaurant ter plaatsen.

Na de maaltijd kunnen we nog met een soort lasso gooien, maar na 1 keer gooien vond Edwin het wel goed. Best koud om dit zonder handschoenen te doen, vooral het binnenhalen van het ijskoude touw, brrrrr.

Dan nog maar een aantal foto’s maken. Maar na een paar minuten zonder rechterhandschoen heb je dus echt wel een kauwe (bijna bevroren) klauw ;-). Gauw terug naar het vuur om deze te ontdooien.

Lekker zo'n zonnetje.

Een panorama foto.

Nu gingen we in 1 keer terug naar het begin punt. Inmiddels was ook al het zonnetje aan het zakken. Na een kwartiertje stilzitten heb je pas een goede indruk hoe koud het hier echt is en vooral onze tenen hebben het zwaar.

Uitzicht vanuit de slee.

Hier slee je door heen.

Hepuli roept Nicole.

Om een goede indruk te krijgen hoe het uitzicht vanuit de slee is volgt hier dan een filmpje.

Rendiersafari (klik op change quality wieltje om op 1080p hd te kijken).

Om ongeveer 16:00 uur waren we terug bij het rendierenpark. We bedankt Nili (rendier Nicole) en Hepuli voor deze zeer mooie dag. Als verrassing kregen we van Paula en Jarne een rendierenrijbewijs en een ketting van rendierenleer met een stukje gewei.

Rendierrijbewijs.