Iets later dan de bedoeling was vlogen we richting Los Angeles. De Boeing 747 waarin ongeveer 415 personen in kunnen was te laat bij de gate. Thuis hadden we gezien dat de stoel verdeling 3-4-3 was dus hopen dat de vlucht niet te vol zit. Zover dat idee, het vliegtuig zat proppie vol. Na een vlucht van een kleine 11 uur, waarbij we tijdens de reis zelfs ijs kregen landen we maar een kwartier later in Los Angeles. Je komt niet zomaar Amerika binnen. Wat een drukte bij de douane. We moesten meer dan een half uur in de rij staan. Het “voordeel “ was wel dat we onze koffers binnen een minuutje van de band konden plukken.
 |
| Een aardig vliegtuig "je". |
Op naar de autoverhuur. Even goed opletten dat ze ons geen extra pakketen aansmeren. Het viel deze keer wel mee. We konden nu kiezen uit een aantal verschillende auto’s. Het is een Toyota Carolla geworden.
 |
| Deze is het geworden. |
De tomtom had last van een jetlag. Hij pakte de route naar het Hilton Las Angeles Airport niet. Uit eindelijk pakte hij de route echter de rit duurde een half uurtje. Dit klopte niet wat van de autoverhuur naar het hotel was maar 5 minuten rijden. Wat bleek dat het een andere Hilton was. Na ingecheckt te hebben kregen we een kamer op de 12 verdieping met uitzicht op de startbaan van LAX (vliegveld). Qua herrie valt het 100% mee. Om 6 uur zijn we maar naar bed gegaan omdat Edwin hoofdpijn had.
 |
| Nee hij raakt hem niet. |
