maandag 29 oktober 2012

Dag 07 – Taglan - Waitomo


Vannacht heeft het voor het eerst geregend en toen we wakker werden regende het ook nog licht. Das een slecht teken, want Edwin wilde vandaag gaan surfen. We waren speciaal naar dit plaatsje gereden. Het is nog een klein stukje rijden van de camping naar de surfschool . Hierbij passeerde we het strand waar een aantal surfers bezig waren. Het golfde ook niet echt en het weer klaarde niet op (het kan namelijk snel omslaan hier). Dus besloten we maar door te rijden naar de volgende bestemming.
Hier had Edwin graag gestaan L.
Dan maar een lekker koekje onderweg.
Aan gekomen in Waitomo moesten we iets anders gaan doen. Op zich is dat geen probleem, er is hier altijd wel iets te doen, maar wat? De I-site (informatiecentrum) binnen gelopen en een paar folders weggerits. Edwin wilde de abseil van 100 meter doen, maar dat vond Nicole toch iets te gek worden. De keuze is daarna gevallen op The Legendary Black Water Rafting, de Black Abyss tour. Deze activiteit duurt 5 uur waarbij je gaat abseilen, tubing en een waterval beklimt.

Na een korte uitleg over onze uitrusting liepen we naar het begin van de grot/gat in de grond. Hier is een abseil van 35 meter naar beneden. Halverwege is het zo smal dat maar een persoon in de lengte doorheen kan. Nu staan we in de grot waar we door de stalagmieten en stalactieten loper.
De uitrustig werkt goed.
Blijf maar hangen.
Nog een lange weg te gaan.
Via een tokkelbaan glijden we 1 voor 1 in het donker naar beneden. Je moet gillen anders weten ze niet wanneer je eraan komt en dan kunnen ze je stoppen. Dit vond Edwin toch iets te vergaan dus die riep maar incommingggggggggggg.

De gloeiwormen op de achtergrond.
Hierna kregen we een band en sprongen in het water. Brrrrrr best koud dat water. De speciale kleding liet wel water door dus je had gewoon natte voeten. En met water van 9 graden voel je dat wel.
Ooooooh plons.

Geen bommetje.
In de band zwommen/peddelden we naar het einde van de grot. Overal zag je glow worms (gloeiwormen). Echt mooi om te zien. Aan het einde maakte we een trein van alle banden en via de stroming varen we terug en namen een ander afslag de grot in. Hier lopen, zwemmen, drijven,  kruipen en klauteren de grot door.
Superman.

Ken net.
Mind your step, uuhhh head.
We krijgen de keuze om te stoppen of nog 3 watervallen te beklimmen. Als we dan toch bezig zijn doen we dit ook maar. Het waren 2 grote watervallen en 1 kleine die we moeten beklimmen. De eerste was gelijk de moeilijkste en zwaarste. Alleen om er te komen was al lastig. Je lichaam kan net door het gaatje om in de ruimte te komen. Vervolgens klimmen we op advies van de begeleiding de waterval omhoog. Best lastig met kouwe klauwen, spekgladde omgeving en een herrie van het water. Moe maar voldaan zie we het daglicht weer.
Wie komt daar aan gekropen?

Aaaah daglicht.
Wat een water.


De grot beklimmers.